No title

قبلا توی وبلاگ گفته بودم که همسر یک سال مرخصی گرفته و توی این یکسال شغل دیگه ای رو دنبال میکنه و منتظر بود توی این یک سال به سرانجامی برسه که با این اوضاع فعلا همه چی معلقه.این یکسال مرخصی دیروز تموم شد و ایشون باید امروز سرکار میبودن.از اونجایی که ما نقل مکان کردیم در نتیجه ایشون امروز باید کرمان میبودن.دیشب پرواز داشت ساعت11 .اس داد که سوار شدیم بعد از نیم ساعت دوباره گفت تاخیر داره و میگن هواپیما مشکل داره باید تعمیر بشه در جریان باشید که تا نیمی از تیک آف رو رفته بوده.

من هم نگران از اینکه چطور این هواپیما به مقصد برسه .چند روز پیش هم پرواز عسلویه بعد از یک ربع پرواز برمیگرده و میگه هواپیما مشکل داره و نمیشه ادامه پرواز داد و همسر هم مسافر اون پرواز بود.

بعد از چند دقیقه دوباره زنگ زد که یکی از مسافران حالش بد شده و احتمال کرونا دادن.امبولانس اومده و در حال انتقال مریض هستن و حالا حالاها باید منتظر پرواز باشن.

فکر کنید نصف شب ساعت2 از فکر و خیال و استرس به جنون رسیده بودم.

بالاخره ساعت سه هواپیماشون رو کلا هم به دلیل نقص فنی و هم به دلیل ضدعفونی کردن عوض کردن و ساعت4.30اس داد که رسیده و من تازه تونستم چشم روی هم بگذارم.

این چند روز رو مرخصی گرفتم که نرم سرکار از طرفی برادرم که سربازه آماده باشن که در صورت کمبود نیرو به بیمارستان ها اعزام بشن.خلاصه که کل زندگیمون شده اضطراب و تشویش.

پی نوشت:با دلخوری از همسر خداحافظی کردم که این کلی ناراحتم کرده امروز

پی نوشت 2:اگر دنبال الکل و ژل ضدعفونی کننده هستید و پیدا نکردید پیام بدین آدرس یک داروخونه رو بدم که کلی داشت با مجوز وزارت بهداشت.

پی نوشت3:چقدر این تعطیلات و این هوا میتونست روحیه بخش باشه ولی.......