سخت ترین بخش

خوب امروز سخت ترین بخش خونه تکونی بود اتاق دخترک

بعد از چهار سال(امسال 1 فروردین چهار سال میشه) امسال با میل خودم و با دستهای خودم تمام وسایلش رو جمع کردم همه رو بسته بندی کردم داخل پلاستیک گذاشتیم و شستنی ها رو شستم تا  اونها رو هم جمع کنم گرچه تخت و کمد لباسش هست اما کمد اسباب بازیهاش جاش رو داد به کتابهای من و همسر و حالا به عنوان کتابخونه ازش استفاده میکنم.دلیل جمع کردن وسایل هم خاک گرفتنش بود اینطوری پر از خاک میشدن شاید هم پذیرش من ..نمیدونم

به هر راضیم که با میل خودم انجام دادم و از اجبار نبود...

خوشحالم یکجورایی حس درونیم این موضوع رو پذیرفته و برای دوباره داشتن بچه هیچ تلاشی نمیکنه و برعکس در خیلی از موارد مخصوصا وقتی میشنوم بچه ای بیمار شده حتی یک سرماخوردگی لبخند رضایتی میزنم حاکی از اینکه چقدر دغدغه ام کمتره

پ.ن هر وقت تنوستم اونقدر از زندگیم لذت ببرم که بفهمدم زندگی و زنده بودن موهبت خیلی بزرگیه اونوقت تلاش میکنم برای هدیه دادن این موهبت به یک فرد دیگه