باران میبارد امشب

باران می بارد امشب                دلم غم دارد امشب

ارام جان خستم                        ره میسپارد امشب

روزهای غمگین زمستان در راهست و من بی حوصله تر از قبل

چیزی که این روزها بهش پناه میبرم تنهایی هست چه حس خوبیه و چه آرامشی داره .حداقل زیر نگاه های ترحم انگیز دوست و آشنا نیستی زیر پرشس های بی جوابشون.

از الان قلبم داره به شدت میزنه برای نزدیک شدن به عید .عیدی که برام یادآور غم انگیزترین اتفاق زندیگیم هست دوست دارم برم از این شهر. به جایی پناه ببرم که خلوت و تنهایی و آرامش داشته باشه روستایی دور افتاده از این شهر که هیچ بوی شهری در اون نباشه.خدا کنه بتونیم بریم

دوتا عکس اماده کردم از دخترم که بدم چاپ کنن شعری زیر رو هم روش نوشتم .فرشته من عاشق همین عکسش بود  و مدام میگفت بیار تا ببینمش.اون هم به خاطر گربه ایی بود که در عکس بود اخه دردونه من رفته بود کنار گربه تا باهاش عکس بگیره

تو کجایی که مرا یاد کنی
من بسی دلتنگم
تنگی قلب من از رفتن توست
تو کجایی که مرا شاد کنی
من بسی غمگینم
غم من حاصل فقدان تو و خنده توست
ای که از رفتن تو غمگینم
خاطراتت زده آتش به دلم
روزگاریست که از خاطره هایت مستم
کاش میشد که مرا یاد کنی.....